W czwartek 9 marca 2017 r. odszedł do wieczności zasłużony dla miasta i regionu animator kultury i społecznik śp. Bogusław Mastej. Był znakomitym pedagogiem, artystą, mistrzem słowa pisanego i mówionego, kochał teatr, muzykę i swoją „małą ojczyznę”, jej legendy i dzieje. Urodził się 11 marca 1930 r. w Krakowie. Podczas okupacji ukończył w Niegłowicach szkołę powszechną, a później w tajnym nauczaniu pierwszą klasę gimnazjalną. Po II wojnie światowej kontynuował naukę w jasielskim gimnazjum i liceum, gdzie w 1949 r. zdał maturę. Następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które przerwał w związku ze śmiercią ojca. Od tego czasu pracował w zawodzie nauczycielskim.
Na zdjęciu obok ś.p. Bogusław Mastej (fot. Tomasz Kasprzyk)
Jako młody człowiek zaangażował się w amatorski ruch teatralny w Niegłowicach, a później w Jaśle. Prowadził kilka teatrów amatorskich i sam grał na scenie jako aktor. W latach 1944 – 1952 pełnił funkcję organisty w kaplicy w Niegłowicach. Później pogłębił swoje wykształcenie muzyczne, dzięki czemu prowadził w ramach dodatkowych zajęć w ogniskach muzycznych klasę fortepianu i akordeonu. Od 1950 r. uczestniczył w wielu seminariach, kursach i szkoleniach teatralnych, uzyskując w czasie weryfikacji w 1968 r. kategorię pierwszą instruktora teatralnego. W 1972 r. ukończył czteroletnie wyższe studia teatralne w Warszawie, a w 1980 r. uzyskał eksternistycznie na UJ stopień magistra pedagogiki w dziedzinie kulturalno – oświatowej.
W latach 1958 – 1965 pełnił również funkcję metodyka szkolnych zajęć pozalekcyjnych – głównie w dziedzinie teatru, muzyki i choreografii. W SP nr 7 w Jaśle, gdzie pracował jako nauczyciel, założył w 1957 r. Młodzieżowy Zespół Teatralny „Arlekin”, na bazie którego opracował własny system metodyczny prowadzenia teatrów szkolnych i młodzieżowych. Dzięki udziałowi zespołu „Arlekin” w młodzieżowym ruchu teatralnym, jasielska SP nr 7 otrzymała w 1984 r. imię aktora Stefana Jaracza i sztandar z symboliczną maską teatralną.
Był autorem metodyki dla teatrów szkolnych pt. „Na szkolnej scenie”, publikowanej w miesięczniku „Inspiracje”, oraz kilkudziesięciu sztuk teatralnych, głównie dla sceny młodzieżowej i dziecięcej, m.in. cyklu sztuk historycznych dla młodzieży: „Ballada Słowana”, „Sześć groszy krakowskich”, „Ogrodniczek królowej Bony” i „Czerwie dla knezia Bolka”. W latach 70. rozpoczął działalność publicystyczną. Zamieszczał felietony w „Inspiracjach”, „Wspólnocie”, „Obiektywie Jasielskim”, „Ziemi Jasielskiej” i „Podkarpaciu”. Prowadził też zespół misteryjny przy jasielskim klasztorze franciszkańskim, oraz Teatr Nauczycielski w Jaśle, który zdobył sobie duże uznanie m.in. takimi spektaklami jak „Grażyna” Mickiewicza, „Świętoszek” Moliera czy „Damy i huzary” Fredry. Był twórcą, duszą, reżyserem i aktorem Teatru Nauczycielskiego. Oprócz wielu pasji, największą spośród nich był zawsze teatr. Występował łącznie w blisko pięćdziesięciu rolach scenicznych i estradowych. Uczestniczył w tworzeniu i prezentacji około 80 pozycji teatralnych i estradowych na terenie Jasła i okolic.
Na emeryturę przeszedł w 1984 r. – ale nadal był aktywny. Przez prawie siedem dziesiątków lat prowadził działalność społeczną i kulturalną. W I kadencji nowej Rady Miejskiej w Jaśle był radnym i pracował w komisji do spraw kultury i oświaty.
Przez kilka dziesięcioleci działał w zarządzie Stowarzyszenia Miłośników Jasła i Regionu Jasielskiego, głównie w dziedzinie publicystyki, metodyki teatralnej oraz współpracy ze szkołami. Przez dwie kadencje pełnił funkcję zastępcy prezesa SMJiRJ, a ostatnio pracował w Komisji Rewizyjnej. Był członkiem zespołów redakcyjnych „Rocznika Jasielskiego” i „Regionu Jasielskiego” oraz autorem publikacji wydanych przez Stowarzyszenie, m.in. „Po kolędzie”, „Legendy na szkolnej scenie”, „Ballada o rycerzu Zyndramie”. Na wniosek SMJiRJ i władz samorządowych za działalność na niwie kultury otrzymał nagrodę Zarządu Województwa Podkarpackiego, Nagrodę Miasta Jasła oraz został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Śp. Pan Bogusław imponował nam nie tylko rozległą wiedzą, ale i przymiotami osobistymi. Promieniał optymizmem, radością życia i wyjątkowym poczuciem humoru. Dla ludzi kultury i dla regionalistów był Mistrzem i Nauczycielem. Nigdy nie był nijaki – zawsze w tym co mówił i czynił, był autentyczny, nieprzeciętny. Mówił i pisał z wielką swadą, potrafił skupiać wokół siebie ludzi w różnym wieku. Z ramienia SMJiRJ często spotykał się z dziećmi i z młodzieżą. Zawsze te wizyty u najmłodszych bardzo sobie cenił.
Dziękując Bogu za Jego życie, obcowanie z nami, za Jego dorobek i pracę, pożegnamy Go w sobotę 11 marca 2017 r. w Sanktuarium Antoniańskim w Jaśle u Ojców Franciszkanów w trakcie Mszy Świętej pogrzebowej o godzinie 14.00. Później odprowadzimy Go w ostatnią drogę na Stary Cmentarz w Jaśle. Niech Dobry Bóg da Mu wieczny spoczynek. Jego śmierć jest dla nas wielką stratą.
Żegnaj Drogi Kolego! Na szczęście nie wszystek odchodzisz, pozostanie Twoje dzieło i pamięć o Twojej Osobie. Z Rodziną śp. Pana Bogusława łączymy się w bólu i modlitwie.
Za Zarząd SMJiRJ – Wiesław Hap
