Jesteśmy uczennicami Szkoły Podstawowej nr 12 z Oddziałami Integracyjnymi im. Ignacego Łukasiewicza w Jaśle, harcerkami 139. DH. „Lisy” i członkiniami Koła Historyczno-Regionalnego. Uczestniczymy w projekcie patriotycznym polegającym na propagowaniu i upowszechnianiu wybranej postaci parlamentarzysty II RP, który chlubnie zapisał się też w czasie II wojny światowej. M.in. z powodu, że w maju jedna z nas – G. Schmidt, wyjeżdża na uroczystości rocznicowe z delegacją harcerzy polskich do Włoch, na miejsce bitwy pod Monte Cassino, wybrałyśmy posła, który w niej poległ. Oto krótki biogram naszego bohatera. Pragniemy się nim podzielić z innymi osobami.
Senator Władysław Kamiński – fot. z arch. rodziny
Władysław Kamiński ps. „Śliwa” urodził się 17 III 1897 r. w Siedlcach. W 1915 r. ukończył tam gimnazjum. Działał w konspiracyjnym Związku Młodzieży Polskiej „Przyszłość”, w harcerstwie i POW. W 1915 r. zaciągnął się do Legionów Polskich i do 1917 r. służył w 5. pułku piechoty, m.in. walczył pod Kostiuchnówką. W XI 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu Niemców i zgłosił się do 22. pułku piechoty Ziemi Siedleckiej. W 1919 r. został awansowany do kapitana i przeszedł do rezerwy. W 1924 r. ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
W latach 20. pracował na kilku polach na terenie województwa wileńskiego. W wyborach parlamentarnych w 1928 r. został wybrany posłem na Sejm II kadencji (1928–30) z listy BBWR. W wyborach w 1930 r. został ponownie wybrany posłem na Sejm RP III kadencji (1930–35). Pracował w komisjach: budżetowej, prawniczej i reform rolnych. Ponownie został posłem w 1935 r. i pracował w komisjach: budżetowej (zastępca przewodniczącego), regulaminowej i prawniczej. W wyborach w 1938 r. został wybrany senatorem z województwa wileńskiego.
W 1939 r. walczył w kampanii wrześniowej, a po jej zakończeniu zorganizował konspiracyjny Komitet Walki o Wyzwolenie, włączony do SZP, którego został członkiem. Od XII 1939 r. pełnił funkcję szefa Biura Informacji i Propagandy SZP-Komendy Okręgu Wilno ZWZ i jednocześnie od 1940 r. redaktorem czasopisma „Polska w Walce”. Został aresztowany przez NKWD 11 IV 1941 r. Więziono go w Wilnie, później w Moskwie, m.in. na Łubiance i Butyrkach. 29 lipca 1941 r. został skazany na karę śmierci przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR, którą później zamieniono na 10 lat „obozu poprawczego”. Został stamtąd zwolniony 13 VIII 1941 r. Objął dowództwo 3. batalionu 13. pułku piechoty „Rysiów” 5. Wileńskiej Dywizji Piechoty Armii Polskiej w ZSRR.
Fot. W. Kamiński – zdjęcie z legitymacji w mundurze II Korpusu Polskiego
Fot. Klasztor na Monte Cassino
Fot. Polacy w ataku na Monte Cassino
Fot. Polska flaga na Monte Cassino
Od X 1942 r. walczył w Armii Polskiej na Bliskim Wschodzie i w 2. Korpusie Polskim do III 1943 r. jako dowódca 15. Wileńskiego Batalionu Strzelców. W kampanii włoskiej walczył jako dowódca 13. Wileńskiego Batalionu Strzelców 5. Wileńskiej Brygady Piechoty w 5. Kresowej Dywizji Piechoty. W 1944 r. został awansowany na podpułkownika. Poległ w bitwie o Monte Cassino, prowadząc atak swojego batalionu na wzgórze San Angelo 17 V 1944 r. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino.
Fot. Grób W. Kamińskiego na cmentarzu Monte Cassino
Osierocił żonę Sabinę i dwójkę dzieci – Zdzisława i Alinę. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Decyzją ministra obrony narodowej 11 IX 2015 r. pośmiertnie awansowano go na stopień pułkownika WP.
W ramach projektu przygotowałyśmy słuchowisko w dwóch aktach poświęcone naszemu parlamentarzyście pod tytułem „Parlamentarzysta. Zesłaniec. Bohater spod Monte Cassino”. Można je wysłuchać tutaj: https://soundcloud.com/user-63021611/sluchowisko-w-projekcie-sdim-schmidt-gorczyca-sp-12-w-jasle/s-kv3oi
Gabriela Schmidt i Wiktoria Gorczyca
Fot. Czerwone maki na Monte Cassino
